Dojrzałość emocjonalna
(na podstawie Gibson LC. Dorosłe dzieci niedojrzałych emocjonalnie rodziców. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018)
Poniższe zachowania, przekonania i wartości wprowadzaj w życie stopniowo, będąc dla siebie wyrozumiałym… Niektóre mogą być trudniejsze od innych…
Proszenie o pomoc
- Proszę o pomoc, ilekroć jest taka potrzeba
- Powtarzam, że gdybym czegoś potrzebował/potrzebowała, większość osób z przyjemnością mi pomoże, jeśli tylko będą miały taką możliwość
- Stosuję klarowną i otwartą komunikację, aby prosić o to, czego chcę, wyjaśniając zarazem moje uczucia oraz powody stojące za moją prośbą
- Wierzę, że większość osób mnie wysłucha, jeśli je o to poproszę
Bycie sobą niezależnie od tego, czy inni będą mnie akceptować
- Gdy wyrażam swoją opinię wyraźnie i uprzejmie, bez złośliwych intencji, nie podejmuję prób kontrolowania jak zareagują na to inni
- Nie wydatkuję więcej energii, niż mam jej w rzeczywistości
- Zamiast próbować zadowolić innych, sygnalizuję im, jak naprawdę czuję się
- Nie zgłaszam się do wykonania jakiegoś zadania, gdy uważam, że spowoduje to mój późniejszy dyskomfort
- Jeśli ktoś powie coś, co uznaję za obraźliwe, przedstawiam inny, alternatywny pogląd. Nie podejmuję prób zmiany nastawienia drugiej strony, nie pozwalam jednak, aby jej stwierdzenie pozostało bez żadnego komentarza
Podtrzymywanie i docenianie więzi emocjonalnych
- Skupiam się na podtrzymywaniu kontaktów z wyjątkowymi ludźmi, na których mi zależy. Oddzwaniam do nich i odpisuję na przesłane przez nich wiadomości
- Myślę o sobie jako o silnej jednostce, która zasługuje na otrzymywanie pomocy od swoich przyjaciół i sama oferuje w zamian podobne wsparcie
- Nawet jeśli inni nie mówią „właściwych” rzeczy, staram się wyczuć, czy próbują mi pomóc. Jeśli ich starania sprawiają, że czuję ich opiekę pod względem emocjonalnym, wyrażam im za nie wdzięczność
- Gdy odczuwam wobec kogoś irytację, zastanawiam się co mogę powiedzieć, aby poprawić nasze relacje. Czekam, aż moje emocje opadną i pytam, czy jest gotów wysłuchać, co mam do powiedzenia na temat moich uczuć
Stawianie sobie realnych oczekiwań
- Pamiętam, że nie zawsze trzeba być doskonałym. Po prostu robię to, co mam do zrobienia, zamiast zamartwiać się obsesyjnie, czy wszystko zostało perfekcyjnie wykonane
- Gdy poczuję zmęczenie, odpoczywam lub zaczynam robić coś innego. Mój poziom energii zasygnalizuje mi, czy praca była zbyt ciężka. Nie czekam, aż wypadek lub choroba zmuszą mnie do zrobienia sobie przerwy
- Gdy popełnię błąd, pamiętam, że jestem tylko człowiekiem. Nawet jeśli odnoszę wrażenie, że wszystkie możliwości zostały wzięte pod uwagę, rezultaty mogą różnić się od moich oczekiwań
- Pamiętam, że każdy jest odpowiedzialny za własne uczucia i za wyraźne wyrażanie swoich potrzeb. Nie mam obowiązku zgadywać, czego mogą chcieć inni
Klarowna komunikacja i czynne działanie na rzecz osiągnięcia pożądanych przeze mnie rezultatów
- Nie oczekuję, że inni będą wiedzieli czego potrzebuję, jeśli ich o tym nie poinformuję. To, że im na mnie zależy, nie oznacza, że automatycznie odgadują moje uczucia
- Jeśli bliska osoba mnie zirytuje, wykorzystuję doświadczane przez mnie przykre uczucia do zidentyfikowania moich ukrytych potrzeb. Następnie stosuję wyraźną, otwartą komunikację, aby podpowiedzieć jej, jak mogłaby zaspokoić te potrzeby
- Gdy ktoś zrani moje uczucia, staram się w pierwszej kolejności zrozumieć moją reakcję. Czy coś rozbudziło we mnie uczucia pochodzące z dawnych czasów, czy też dana osoba rzeczywiście zachowała się niestosownie? Jeśli ktoś postąpił w sposób pozbawiony wrażliwości, to proszę go o wysłuchanie moich wyjaśnień
- Okazuję zainteresowanie innym osobom, a jeśli one nie odwzajemniają się tym samym, proszę je, aby zwracały baczniejszą uwagę na moje potrzeby, a następnie odpuszczam
- Proszę o coś tyle razy, ile trzeba, aby uzyskać wyraźną odpowiedź
- Gdy dalsza interakcja z daną osobą okazuje się dla mnie zbyt męcząca, pytam uprzejmie, czy możemy dokończyć rozmowę innym razem. Spokojnie i grzecznie wyjaśniam, że w tej chwili zwyczajnie nie mam na to siły
Wykazywanie się inicjatywą i wyrażanie własnych potrzeb w relacjach z innymi, traktowanie siebie z życzliwością i oczekiwanie, że zostanie się wysłuchanym przez innych uwalnia od samotności emocjonalnej. Możesz nauczyć się tego…
Polecamy Psychoterapia we Wrocławiu.