Rozwiązywanie konfliktów

METODA BEZ PORAŻEK w 6 krokach

  1. Rozpoznaj konflikt i nazwij go – jest to faza pierwsza i decydująca, należy dokładnie określić konflikt, który trzeba wspólnie rozwiązać. Uczucia i niezaspokojone pragnienia powinny być wyrażane. Strony wypowiadają się w pierwszej osobie („Ja”). Pamiętamy o okazywaniu szacunku drugiej stronie. Komunikat powinien być jasny. Na przykład Chciałbym, abyśmy razem podjęli poszukiwanie takiego rozwiązania, dzięki któremu wszystkie potrzeby zostaną zaspokojone i w którym nie będzie pokonanych.
  2. Poszukaj potencjalnego rozwiązania – kluczem do tego etapu jest poszukiwanie maksymalnie dużej liczby potencjalnych rozwiązań. Należy zaproponować, aby poszukiwania rozwiązania toczyły się wspólnie. Nie należy oceniać żadnego pomysłu, wyrokować, wyrażać lekceważenia. Nie okazujemy na tym etapie, że któraś z propozycji jest nie do przyjęcia. Tak długo przyjmujemy różne propozycje, jak długo są komunikowane.
  3. Krytycznie oceń propozycje rozwiązań – na tym etapie oceniamy zgłoszone propozycje i dokładnie dookreślamy, co odczuwamyNa przykład Tego nie mógłbym zaakceptować – jest sprzeczne z moimi najważniejszymi celami. To zaspokoi moje potrzeby.
  4. Zdecyduj się na najlepsze rozwiązanie – na tym etapie rozważanie dalszych propozycji prowadzimy w odniesieniu do odczuć obu stron – sprawdzamy to pytaniem Czy zgadzacie się z danym rozwiązaniem? Jeśli rozwiązanie składa się z kilku etapów – warto je zapisać, aby nie zostały zapomniane. Należy się upewnić, czy zostało dobrze zrozumiane oraz jakie działania i komu zostały przydzielone.
  5. Zrealizuj powzięte decyzje – gdy już rozwiązanie zostało przyjęte, należy dokładnie rozpracować szczegóły oraz ustalić kto, co, kiedy wykona, jak również od kiedy rozpoczynamy działanie.
  6. Oceń krytycznie z perspektywy czasu – nie wszystkie rozwiązania okazują się konstruktywnymi z perspektywy czasu. Warto wówczas wrócić do kroku 4. po upływie pewnego czasu i zdobyciu nowych doświadczeń.

Jak rozwiązywać konflikty?

Powyższa metoda wymaga współdziałania wszystkich zaangażowanych w rozwiązanie problemu. Warunkiem jej powodzenia jest dobra komunikacja interpersonalna z aktywnym słuchaniem oraz komunikowaniem o własnych potrzebach i przeżyciach. Podczas pierwszych „kroków” mogą wystąpić silne emocje zarówno po jednej, jak i drugiej stronie. Aktywne słuchanie sprzyja wyrażaniu emocji i obniżaniu napięcia. Wypowiedzi „Ja” dookreślają istnienie potrzeb, życzeń i uczuć po obu stronach konfliktu. Metoda ta nie wymaga wielu wzmocnień. Gdy obie strony zgodzą się na wspólnie wypracowane rozwiązanie, na ogół wykonują to, co postanowiono.

Psychoterapeuta Wrocław
Prof. dr hab. n. med.
Donata Kurpas

Gabinet psychoterapii we Wrocławiu
Stefana Jaracza 69/1
50-305 Wrocław

Psychoterapeuta Donata Kurpas

Szkolenie w zakresie psychoterapii
2006 – ukończone studia podyplomowe Podstawy Psychoterapii – pierwsza część 4-letniego kształcenia; Uniwersytet Jagielloński, Medyczne Centrum Kształcenia Podyplomowego Uniwersytetu Jagiellońskiego
od 2007 – członek Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, Sekcji Psychoterapii
2008 – ukończone studia podyplomowe Szczegółowe Problemy Psychoterapii – druga część 4- letniego kształcenia; Uniwersytet Jagielloński, Medyczne Centrum Kształcenia Podyplomowego Uniwersytetu Jagiellońskiego

Doświadczenie kliniczne
2005-2008 – psychoterapia treningowa w ramach grupy self (125 godzin) – Ewa Niezgoda, Kraków
od 2007 – gabinet psychoterapii indywidualnej i grupowej: pacjenci z zaburzeniami lękowymi i/lub depresyjnymi, z zaburzeniami odżywiania, terapia par.
2008 – zgrupowanie treningowe (60 godzin) – w ramach szkolenia z zakresu psychoterapii
2008 – trening interpersonalny (40 godzin) – Halina Nałęcz-Nieniewska, Warszawa
2008-2010 – psychoterapia treningowa indywidualna (98 sesji) – Katarzyna Ćwirko-Kusztan, Wrocław
2016 – staż na Oddziale Dziennym Leczenia Nerwic Kliniki Psychiatrii Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu (240 godzin)
2018 – staż na Oddziale Dziennym Psychiatrycznym (Feniks – Sosnowiec) – psychoterapia grupowa zaburzeń psychotycznych i afektywnych (120 godzin)