Emocje

Termin emocja wywodzi się z języka łacińskiego (e – na zewnątrz, movere – poruszyć) i sugeruje skłonność do działania zawierającą się w każdej emocji. Według definicji słownikowej – emocje to każde poruszenie czy zakłócenie umysłu, uczucia, namiętności; każdy stan wzburzenia albo podniecenia psychicznego. Na potrzeby tej książki przyjmiemy, że termin emocja odnosi się do uczucia i związanych z nim myśli, stanów psychicznych i biologicznych oraz zakresu skłonności do działania jednostki. Zatem, czy wiemy już, co czujemy?

Rodzaje emocji i ich rozpoznawanie

Emocje wykształciły się jako moduł adaptacyjny w celu rozwiązywania elementarnych zadań życiowych, które badacze opisują jako „uniwersalne elementy ludzkiego doświadczenia”, tj. sukcesy, porażki czy przeżywane frustracje. Każda z emocji popycha człowieka do wygenerowania sposobu najlepszego rozwiązania dla powtarzających się sytuacji istotnych z uwagi na ludzkie potrzeby. Emocje pojawiają się w nas jako odpowiedź na: myśli i wyobrażenia, zachowania, sytuacje i zdarzenia wokół.

Jedynie cztery emocje są uniwersalne, tzn. rozpoznawane przez różne nacje niezależnie od ich historii czy doświadczeń (badania sprawdzały umiejętność odczytania tych emocji, nawet u kultur bardzo pierwotnych). Do emocji tych należą: smutek, strach, złość, zadowolenie.

Warto pamiętać, że nie ma uczuć ani dobrych ani złych. Wszystkie są potrzebne, gdyż służą ocenie rzeczywistości. Uczucia „dobre” przekazują informację, że owa rzeczywistość jest dobra dla jednostki, i odwrotnie w przypadku „złych”, np.: złości – dzieje się coś, co jest dla mnie trudne i przeszkadza mi. Narusza to moje normy, wartości i granice. Sytuacja krzywdzi mnie, nie służy zaspokojeniu moich potrzeb, żalu – utrata czegoś ważnego, czegoś co mnie ominęło.

Uczucia:

Wstyd:

  • uczucie upokorzenia,
  • poczucie niższości,
  • zakłopotanie,
  • zmieszanie,
  • zażenowanie.

Gniew:

  • złość,
  • furia,
  • frustracja,
  • bunt,
  • rozdrażnienie,
  • wściekłość,
  • uraza,
  • nienawiść,
  • wrogość,
  • niechęć,
  • pogarda,
  • zazdrość.

Strach:

  • panika,
  • nieśmiałość,
  • obawa,
  • lęk,
  • bojaźliwość,
  • zazdrość,
  • nieufność,
  • zawiść,
  • ostrożność,
  • powściągliwość,
  • niepokój,
  • przerażenie,

Smutek:

  • zranienie,
  • ból,
  • depresja,
  • przygnębienie,
  • żal,
  • poczucie porażki,
  • poczucie pokonania,
  • rozczarowanie,
  • poczucie odrzucenia,
  • samotność,
  • poczucie bezradności,
  • tęsknota.

Radość:

  • wesołość,
  • ufność,
  • spokój,
  • ciepło,
  • lekkość,
  • miłość,
  • sympatia,
  • pogoda ducha,
  • nadzieja,
  • serdeczność,
  • życzliwość,
  • czułość.

Psychoterapeuta Wrocław
Prof. dr hab. n. med.
Donata Kurpas

Gabinet psychoterapii we Wrocławiu
Stefana Jaracza 69/1
50-305 Wrocław

Psychoterapeuta Donata Kurpas

Szkolenie w zakresie psychoterapii
2006 – ukończone studia podyplomowe Podstawy Psychoterapii – pierwsza część 4-letniego kształcenia; Uniwersytet Jagielloński, Medyczne Centrum Kształcenia Podyplomowego Uniwersytetu Jagiellońskiego
od 2007 – członek Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, Sekcji Psychoterapii
2008 – ukończone studia podyplomowe Szczegółowe Problemy Psychoterapii – druga część 4- letniego kształcenia; Uniwersytet Jagielloński, Medyczne Centrum Kształcenia Podyplomowego Uniwersytetu Jagiellońskiego

Doświadczenie kliniczne
2005-2008 – psychoterapia treningowa w ramach grupy self (125 godzin) – Ewa Niezgoda, Kraków
od 2007 – gabinet psychoterapii indywidualnej i grupowej: pacjenci z zaburzeniami lękowymi i/lub depresyjnymi, z zaburzeniami odżywiania, terapia par.
2008 – zgrupowanie treningowe (60 godzin) – w ramach szkolenia z zakresu psychoterapii
2008 – trening interpersonalny (40 godzin) – Halina Nałęcz-Nieniewska, Warszawa
2008-2010 – psychoterapia treningowa indywidualna (98 sesji) – Katarzyna Ćwirko-Kusztan, Wrocław
2016 – staż na Oddziale Dziennym Leczenia Nerwic Kliniki Psychiatrii Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu (240 godzin)
2018 – staż na Oddziale Dziennym Psychiatrycznym (Feniks – Sosnowiec) – psychoterapia grupowa zaburzeń psychotycznych i afektywnych (120 godzin)