Nasze ciało jako nośnik emocji: klucz do zrozumienia własnych odczuć

W świecie pełnym codziennych wyzwań, często zapominamy o jednej ważnej rzeczy – naszym ciele. To ono jest nie tylko fizyczną powłoką, w której żyjemy, ale także nośnikiem wszystkich naszych emocji. Dlaczego warto zatroszczyć się o świadomość ciała, szczególnie gdy trudno jest rozpoznać nasze uczucia lub mierzymy się z problemami życiowymi?

Emocje a nasze ciało

Wszystkie nasze emocje odciskają swoje piętno w naszym ciele, zwłaszcza te, które są dla nas najtrudniejsze, takie jak np. takie złość, strach czy smutek. Każde uczucie pobudza nasz układ nerwowy, wpływając bezpośrednio na nasze ciało. Zrozumienie tego, co dzieje się na poziomie przeżywania, może pomóc nam lepiej rozpoznawać i skuteczniej przetwarzać nasze stany wewnętrzne. Zablokowane emocje mogą prowadzić do trudności psychicznych, takich jak depresja czy zaburzenia lękowe, a nawet do chorób somatycznych, takich jak nadciśnienie tętnicze czy zaburzenia przewodu pokarmowego (nazywamy je wówczas zaburzeniami psychosomatycznymi, a same objawy – somatyzacjami).

Więcej o odczuwaniu w ciele.

Somatyzacje

To zjawisko, w którym stres, lęki, napięcie emocjonalne czy inne trudne stany wewnętrzne manifestują się poprzez objawy fizyczne, które nie mają oczywistej przyczyny medycznej. Może to obejmować bóle głowy, bóle brzucha, bóle pleców, problemy ze snem, zaburzenia żołądkowe czy inne dolegliwości fizyczne, które nie są wynikiem urazów ani innych chorób.

ciało a emocje

Rozpoznanie somatyzacji może być trudne, ponieważ objawy fizyczne mogą imitować rzeczywiste schorzenia medyczne. Jednak, jeśli dokładne badania medyczne nie wykazują żadnych fizycznych przyczyn objawów, a objawy są powtarzające się i/lub związane z określonymi sytuacjami stresowymi/emocjonalnymi, istnieje duże prawdopodobieństwo, że to somatyzacje.

Więcej o odczuwaniu emocji:

Świadomość ciała jako klucz do zrozumienia własnych emocji

Kiedy zaczynamy zwracać uwagę na sygnały wysyłane przez nasze ciało, możemy szybciej zauważyć, że dana sytuacja wywołuje w nas emocje. Nasze ciało jest bowiem pierwszym, które zareaguje na to, co dzieje się wokół nas. Świadomość tego, jak nasze ciało reaguje na różne stany wewnętrzne, daje nam możliwość skutecznego ich rozładowania i wpływania na nasze samopoczucie w ramach relacji wewnętrznej.

Więcej o relacji wewnętrznej.

Jak nauczyć się rozpoznawać emocje w ciele?

Praktyka znana jako skanowanie ciała, będąca częścią techniki mindfulness, pomaga poznać swoje ciało i rozpoznawać kumulujące się w nim emocje. Polega ona na skupieniu się na poszczególnych częściach ciała i obserwowaniu wrażeń, jakie tam występują. Elementem skanowania ciała mogą być techniki oddechowe, które pomagają nam rozluźnić napięte obszary.

Warto jednak zauważyć, że wiele osób ma początkowo trudności z rozpoznawaniem i nazywaniem emocji w swoim ciele. Nie oczekujmy, że będą to jakieś spektakularne doznania – mogą to być subtelne odczucia, takie jak uczucie chłodu, ciepła, bólu czy napięcia. 

Więcej o tym, dlaczego odczuwanie emocji jest ważne.

Mapa emocji: klucz do zrozumienia reakcji ciała

W celu ułatwienia sobie zadania, warto poznać, w których miejscach naszego ciała najczęściej manifestują się różne emocje. Inżynierowie biomedyczni z Finlandii przeprowadzili badania na ponad 700 osobach, identyfikując obszary ciała, gdzie występuje zwiększona aktywność pod wpływem różnych emocji. Oto wyniki:

  • Depresja: zmniejszona aktywność większości ciała, poza okolicami brzucha i klatki;
  • Duma: głowa, ręce i klatka piersiowa;
  • Lęk: górna część ciała (szczególnie klatka), bez rąk (zmniejszona aktywność w nogach i rękach);
  • Miłość: całe ciało, szczególnie klatka, miednica, okolice genitaliów i głowa;
  • Obrzydzenie: górna część ciała, szczególnie głowa;
  • Pogarda: głowa i szyja (zmniejszona aktywność w miednicy i łydkach);
  • Smutek: klatka piersiowa i głowa (obniżona aktywność w nogach);
  • Strach: brzuch, klatka piersiowa, ramiona, głowa;
  • Szczęście: całe ciało, szczególnie klatka i głowa;
  • Wstyd: głowa i klatka (zmniejszona aktywność w nogach, stopach i rękach);
  • Zaskoczenie: klatka piersiowa i głowa (zmniejszona aktywność w nogach);
  • Zazdrość: głowa i klatka (zmniejszona aktywność w nogach);
  • Złość: ręce, ramiona, klatka piersiowa, głowa (niewielka aktywność w stopach).

Więcej o emocjach.

Budowanie świadomości ciała

Poznanie mapy emocji w ciele może pomóc nam zrozumieć, jak nasze ciało reaguje na różne emocje. Te reakcje, chociaż mogą wydawać się intuicyjne, mają istotne znaczenie dla naszego samopoczucia i zdrowia psychicznego. Ignorowanie naszego ciała i emocji może prowadzić do powstania wielu trudności. Dlatego warto poświęcić czas na budowanie świadomości ciała i uczuć, aby móc cieszyć się pełnią życia i zdrowiem zarówno fizycznym, jak i psychicznym. Ciało i emocje stanowią jedność, a zrozumienie i akceptacja tego faktu może być kluczem do naszego dobrostanu.

Więcej o lęku.

emocje

Zaburzenia psychosomatyczne: kiedy emocje wpływają na nasze ciało

Jak widać związek między umysłem a ciałem jest głęboko zakorzeniony. Zaburzenie harmonijnej komunikacji między poziomem przezywania i umysłem może prowadzić do powstawania tzw. zaburzeń psychosomatycznych. To choroby ciała (somatyczne), które mają swoje podłoże w trudnych stanach wewnętrznych. Nasze ciało, reagując na stres, lęki, czy inne emocje, może radzić sobie z nimi wentylując je przy pomocy objawów somatycznych. To mechanizm obronny, zwykle wymodelowany we wczesnym dzieciństwie, który chroni nas przed odczuwaniem tego co jest dla nas trudne. Mechanizm, który pozwalał nam jednak przetrwać, gdy zbyt sztywno włącza się, zabiera również odczuwanie tego co dla nas przyjemne, ogranicza np. czerpanie radości z codziennego życia i dobrych dla nas relacji. Co więcej, powtarzające się objawy w ciele mogą prowadzić do utrwalenia zaburzeń i rozwoju chorób psychosomatycznych.

Przykłady zaburzeń psychosomatycznych obejmują:

Zespół jelita drażliwego (IBS): Osoby cierpiące na IBS często doświadczają bólów brzucha, zaburzeń wypróżniania oraz wzdęć. Choć przyczyny IBS nie są do końca jasne, uważa się, że stres i emocje mogą mieć istotny wpływ na nasilenie objawów.

Napady migreny: Migrena jest czymś więcej niż zwykły ból głowy. Objawy mogą obejmować nie tylko silny ból, ale także nudności, a nawet problemy z widzeniem. Często migreny są wywoływane przez stres, napięcie czy zablokowane emocje.

Alergie skórne: U niektórych osób alergie skórne, takie jak pokrzywka czy egzema, mogą być wywoływane lub pogłębiane przez stres i emocje.

Astma i inne schorzenia dróg oddechowych: U osób z astmą, stres i emocje mogą prowadzić do nasilenia objawów, takich jak duszność czy kaszel.

Choroby serca: Nawet choroby serca mogą być częściowo wywołane przez czynniki emocjonalne. Stres może prowadzić do zwiększenia ciśnienia krwi oraz zaostrzenia objawów już istniejących chorób układu krążenia.

Bóle pleców i mięśni: Stres i napięcie emocjonalne mogą prowadzić do wzmożonego napięcia mięśniowego i przewlekłych bólów pleców lub innych części ciała.

Warto zaznaczyć, że zaburzenia psychosomatyczne wymagają holistycznego podejścia do leczenia, które uwzględnia zarówno aspekty somatyczne, jak i psychiczne. Terapia skupiająca się na radzeniu sobie ze stresem, techniki relaksacyjne, a także psychoterapia psychodynamiczna mogą być pomocne w łagodzeniu objawów i poprawie jakości życia osób dotkniętych tego rodzaju schorzeniami.

O traumie i jej wpływie na ciało.

Odkrywanie tropem umysłu: psychoterapia w nurcie psychodynamicznym

Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, jak głęboko tkwiące przyczyny twoich problemów emocjonalnych mogą wpływać na twoje codzienne życie? Czy czujesz, że pewne wzorce myślenia i zachowań powtarzają się, ale nie wiesz, jak je zmienić? Jeśli tak, to psychoterapia w nurcie psychodynamicznym może być odpowiednim krokiem na drodze do zrozumienia i zaopiekowania tych trudności.

Co to jest psychoterapia psychodynamiczna?

Psychoterapia psychodynamiczna to forma terapii, która koncentruje się na głęboko tkwiących przyczynach trudności emocjonalnych i behawioralnych, często sięgając do nieświadomych procesów myślowych i emocjonalnych. Opiera się na założeniu, że wiele z tych procesów ma swoje korzenie w wczesnych doświadczeniach życiowych, szczególnie w relacjach z bliskimi, które kształtują nasze wzorce myślenia, zachowań i relacji z innymi.

Jak przebiega terapia psychodynamiczna?

Podczas sesji terapeutycznych w nurcie psychodynamicznym, psychoterapeuta i pacjent wspólnie odkrywają i analizują nieświadome procesy myślenia i emocji pacjenta. Często psychoterapeuta kieruje uwagę pacjenta na powtarzające się wzorce zachowań i myślenia, które mogą wynikać z wcześniejszych doświadczeń życiowych, a odtwarzane są w relacji terapeutycznej. Poprzez głębsze zrozumienie tych wzorców, pacjent może rozpoznać, jak wpływają one na jego obecną sytuację i relacje z innymi oraz rozpocząć proces zmiany w bezpiecznej relacji terapeutycznej.

Leczenie zaburzeń psychodynamicznych

Psychoterapia psychodynamiczna jest szczególnie skuteczna w leczeniu zaburzeń psychodynamicznych, które mają swoje korzenie w głęboko tkwiących zaburzeniach emocjonalnych. Przykłady takich zaburzeń to:

  • Depresja: Badania pokazują, że terapia psychodynamiczna może pomóc w leczeniu depresji poprzez identyfikację i rozwiązanie nieświadomych konfliktów emocjonalnych oraz poprawę samoświadomości i zdolności radzenia sobie z trudnymi emocjami.
  • Zaburzenia lękowe: Psychoterapia psychodynamiczna może być skutecznym narzędziem w leczeniu zaburzeń lękowych poprzez identyfikację i zrozumienie głęboko tkwiących przyczyn lęków oraz wymodelowanie skutecznych strategii radzenia sobie z narastającymi odczuciami.
  • Zaburzenia osobowości przebiegające z somatyzacjami: Terapia psychodynamiczna może być pomocna w leczeniu zaburzeń osobowości, takich jak borderline, poprzez badanie relacji terapeutycznej i zrozumienie mechanizmów obronnych, które utrzymują destrukcyjne wzorce zachowań.
jak radzić sobie z emocjami?

Psychoterapia w nurcie psychodynamicznym może być kluczowym narzędziem w leczeniu zaburzeń psychodynamicznych, pozwalając pacjentom na głębsze zrozumienie siebie i swoich relacji, oraz umożliwiając przekształcenie negatywnych wzorców myślenia i zachowań. Jeśli zastanawiasz się, czy terapia psychodynamiczna jest dla ciebie, warto skonsultować się z doświadczonym terapeutą, który może pomóc ci odkryć ścieżkę do głębszego zrozumienia siebie i swojego życia emocjonalnego. Dzięki psychoterapii w nurcie psychodynamicznym możesz rozpocząć podróż odkrywania tropem swojego umysłu, prowadzącą do głębszego zrozumienia siebie i doświadczenia życia w bardziej autentyczny i satysfakcjonujący sposób.

Najczęstsze pytania zadawane przed podjęciem terapii.

Droga do leczenia: jak przekonać bliską osobę do podjęcia terapii

Czasem najtrudniejszym krokiem na drodze do zdrowia emocjonalnego jest podjęcie decyzji o rozpoczęciu terapii. Kiedy widzimy, że nasza bliska osoba boryka się z problemami emocjonalnymi, chcemy pomóc jej znaleźć drogę do poprawy. Jednak przekonanie jej do podjęcia terapii może być wyzwaniem. Poniżej kilka strategii, które mogą pomóc przekonać bliską osobę do podjęcia terapii.

1. Słuchaj uważnie i wyrażaj empatię

Przed próbą przekonania kogoś do podjęcia terapii, ważne jest, abyś uważnie wysłuchał tego, co ma do powiedzenia bliska osoba. Wyrażaj empatię i zrozumienie dla trudności i emocji. Pokaż swoje wsparcie i gotowość do pomocy w trudnych chwilach.

2. Wyjaśnij korzyści z terapii

Przedstaw bliskiej osobie korzyści, jakie może przynieść terapia. Może to być poprawa samopoczucia, lepsze radzenie sobie z trudnościami emocjonalnymi, zrozumienie siebie i swoich potrzeb oraz rozwój osobisty. Wspomnij również o tym, że terapia może być bezpiecznym miejscem do wyrażania swoich uczuć i myśli. Samo wentylowanie trudnych stanów wewnętrznych może przynieść ulgę.

3. Podkreśl, że to krok odwagi, a nie oznaka słabości

Często ludzie obawiają się podjęcia terapii, bo uważają, że oznacza to przyznanie się do słabości. Przekonaj bliską osobę, że podjęcie decyzji o terapii to krok odwagi, który może przynieść pozytywne zmiany w jej życiu.

4. Zapewnij wsparcie i towarzystwo

Oferuj swoje wsparcie i towarzystwo podczas poszukiwania terapeuty oraz na pierwszych sesjach terapeutycznych. Możesz nawet zaproponować, że sam także skorzystasz z terapii, abyście mogli wspierać się nawzajem w procesie rozwoju osobistego i ewentualnej zmiany.

5. Poszukaj informacji i pomocy

Jeśli Twoja bliska osoba nadal nie jest przekonana do podjęcia terapii, zaoferuj jej pomoc w poszukiwaniu informacji na temat dostępnych opcji terapeutycznych. Znajdź dla niej terapeutę, który specjalizuje się w obszarze, który jej dotyczy, i zaproponuj umówienie pierwszej sesji. Pierwsza sesja ma charakter konsultacyjny i nie zobowiązuje do podjęcia terapii, ale może być doświadczeniem, które przyniesie poprawę samopoczucia.

6. Daj czas i przestrzeń

Pamiętaj, że każdy musi podjąć decyzję o terapii samodzielnie. Daj bliskiej osobie czas i przestrzeń do przemyślenia decyzji o terapii. Wyraź swoje wsparcie i gotowość do pomocy, ale nie naciskaj.

Podjęcie decyzji o podjęciu terapii może być trudnym, ale ważnym krokiem na drodze do stabilności emocjonalnej. Pamiętaj, że najważniejsze jest wsparcie i zrozumienie dla trudności bliskiej osoby, bez względu na to, jaka będzie jej ostateczne decyzja.

Więcej o wsparciu dla bliskich.

Jak zadbać o siebie w relacji z osobą z zaburzeniami psychosomatycznymi

Czy jesteś w związku z osobą cierpiącą na zaburzenia psychosomatyczne? Jeśli tak, wiesz, jak trudne i pełne wyzwań mogą być takie relacje. Zrozumienie, wsparcie i odpowiednia opieka są kluczowe zarówno dla osoby z zaburzeniami psychosomatycznymi, jak i dla ich partnerki/partnera. Poniżej wskazówki jak zadbać o siebie, aby lepiej radzić sobie w relacji z osobą z tymi zaburzeniami.

1. Edukacja

Pierwszym krokiem w zadbanie o siebie w takiej relacji jest zrozumienie zaburzeń psychosomatycznych. Zdobądź jak najwięcej informacji na temat trudności zdrowotnych partnera, dowiedz się, jakie są ich przyczyny, objawy i jakie mogą być możliwości leczenia. Im bardziej będziesz rozumiał(a) chorobę, tym łatwiej będzie ci z nią się obchodzić i pomagać partnerowi.

2. Komunikacja

Niezwykle ważne jest otwarte i szczere rozmawianie z bliską osobą na temat stanu zdrowia i potrzeb. Upewnij się, że twój bliski wie, że jesteś tam dla niego, aby go wesprzeć i że możecie rozmawiać o wszystkim. Komunikacja to klucz do utrzymania zdrowej i szczęśliwej relacji, nawet w obliczu trudności zdrowotnych.

3. Ustalanie granic

Zadbaj o swoje własne granice i potrzeby. Może się zdarzyć, że w trosce o partnera zapominasz o swoich własnych potrzebach. Pamiętaj, że dbanie o siebie nie jest egoistyczne. Ustal granice dotyczące tego, czego możesz i nie możesz tolerować w relacji, a także zadbaj o czas i przestrzeń dla siebie.

4. Wsparcie

Szukaj wsparcia u bliskich przyjaciół, rodziny lub grupy wsparcia dla osób opiekujących się osobami z zaburzeniami psychosomatycznymi. Dzielenie się swoimi emocjami i doświadczeniami z innymi może być bardzo pomocne i dające poczucie zrozumienia.

5. Samopielęgnacja

Zadbaj o swoje zdrowie psychiczne i fizyczne. Regularne ćwiczenia, zdrowe jedzenie, sen i praktyki relaksacyjne mogą pomóc ci w utrzymaniu równowagi w trudnych czasach. Nie zapominaj również o zainteresowaniach i pasjach, które sprawiają ci radość i pozwalają się zrelaksować.

6. Wspólne cele i celebrowanie sukcesów

Razem z bliską osoba ustalcie wspólne cele i celebrujcie nawet małe sukcesy dnia codziennego. Wspólne cele mogą budować więź i wzmacniać waszą relację. Pamiętajcie również o świętowaniu nawet małych sukcesów i postępów w leczeniu bliskiej osoby.

emocje a relacje

Zadbaj o siebie, abyś mogła/mógł być wsparciem dla swojego partnera w trudnych sytuacjach. Pamiętaj, że dbanie o siebie nie tylko pomoże ci lepiej radzić sobie w relacji z osobą z zaburzeniami psychosomatycznymi, ale także umożliwi ci być lepszym wsparciem dla swojego partnera.

Więcej o samowspółczuciu.

Od psychoterapeuty do pacjentów z zaburzeniami psychosomatycznymi i ich bliskich…

Chciałbym wyrazić swoją najgłębszą empatię i wsparcie w waszej drodze ku zdrowiu i czerpaniu radości z życia. Rozumiem, że podróż radzenia sobie z zaburzeniami psychosomatycznymi może być trudna i wymagająca, ale nie jesteście sami w tym procesie.

Dla pacjentów: Pamiętajcie, że jestem tu, aby was wesprzeć w waszych wysiłkach na rzecz zdrowia. Terapia psychodynamiczna może być dla was skutecznym narzędziem w odkrywaniu izrozumieniu głęboko tkwiących przyczyn waszych dolegliwości oraz w rozwijaniu konstruktywnych i nieuszkadzających relacji sposobów radzenia sobie z nimi. Każdy krok, który podejmiecie w kierunku samopoznania i leczenia, jest krokiem w stronę lepszego funkcjonowania.

Dla bliskich pacjentów: Wasza obecność i wsparcie są niezwykle cenne dla waszych bliskich w ich radzeniu sobie z zaburzeniami psychosomatycznymi. Zachęcam was do okazywania empatii, słuchania i wspierania swoich bliskich w drodze ku uzdrowieniu. Pamiętajcie, że wasza obecność i wsparcie mogą być siłą napędową w dążeniu do poprawy.

Do wszystkich: Pamiętajcie, że każdy z was ma prawo do pomocy i wsparcia. Nie wahajcie się szukać profesjonalnej pomocy i otworzyć się na możliwość zmiany. Razem, jako zespół, możemy pokonać te wyzwania i wspólnie budować pełne i zdrowe życie.

Nie traćcie nadziei. Wasza droga może być trudna, ale z zaangażowaniem i wsparciem, możecie osiągnąć dobrostan, na który zasługujecie.

Psychoterapeuta Wrocław
Prof. dr hab. n. med.
Donata Kurpas

Gabinet psychoterapii we Wrocławiu
Stefana Jaracza 69/1
50-305 Wrocław

Psychoterapeuta Donata Kurpas

Szkolenie w zakresie psychoterapii
2006 – ukończone studia podyplomowe Podstawy Psychoterapii – pierwsza część 4-letniego kształcenia; Uniwersytet Jagielloński, Medyczne Centrum Kształcenia Podyplomowego Uniwersytetu Jagiellońskiego
od 2007 – członek Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, Sekcji Psychoterapii
2008 – ukończone studia podyplomowe Szczegółowe Problemy Psychoterapii – druga część 4- letniego kształcenia; Uniwersytet Jagielloński, Medyczne Centrum Kształcenia Podyplomowego Uniwersytetu Jagiellońskiego

Doświadczenie kliniczne
2005-2008 – psychoterapia treningowa w ramach grupy self (125 godzin) – Ewa Niezgoda, Kraków
od 2007 – gabinet psychoterapii indywidualnej i grupowej: pacjenci z zaburzeniami lękowymi i/lub depresyjnymi, z zaburzeniami odżywiania, terapia par.
2008 – zgrupowanie treningowe (60 godzin) – w ramach szkolenia z zakresu psychoterapii
2008 – trening interpersonalny (40 godzin) – Halina Nałęcz-Nieniewska, Warszawa
2008-2010 – psychoterapia treningowa indywidualna (98 sesji) – Katarzyna Ćwirko-Kusztan, Wrocław
2016 – staż na Oddziale Dziennym Leczenia Nerwic Kliniki Psychiatrii Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu (240 godzin)
2018 – staż na Oddziale Dziennym Psychiatrycznym (Feniks – Sosnowiec) – psychoterapia grupowa zaburzeń psychotycznych i afektywnych (120 godzin)